1 Şubat 2009

nadal - federer


inanilmaz güzel bir final izledim. bütün mac haricinde ozellikle final seramonisi cok guzeldi. bazen sporun ve sporcunun ne oldugunu hatirlamak icin bu tip seyler izlemeniz gerekiyor. nadal dunyanin 1 numarası, ispanyol ve federer dunyanin 2 numarasi, isvicreli. avustralya acik turnuvasi. butun avustralya federer asigi, sayi aldikca kort inliyor, nadal'in nispeten az seyircisi var. mac bitiyor, nadal 3-2 ve 5 saatlik bir macin sonucunda sampiyon oluyor. eski ispanyol tenisci moya nadal icin dua ediyordu, sampras da federer icin. ispanyollarin dualari kabul oluyor. odul seramonisi icin duzen kuruluyor. avustralya teniz federasyonu baskani aliyor mikrofonu ve acikca belirtiyor: "eger avustralya olarak bir oyuncuyu evlat edinecek olsaydik bu federer olurdu." federer'in sampiyon olmasini istediklerini en yuksek yetkili agizdan acikliyor. butun kort, nadal dahil alkisliyor. ve 2. olarak mikrofon federer'e veriliyor. ve federer "hello" diyor kort alkistan inliyor. federer tekrar "hi guys" diyor, kort alkisin tonunu artiriyor ve federer, dunyanin 2 numarasi, 13 kupasi olan isvicreli titreye titreye aglamaya basliyor. iste spor, kendini adamislik, motivasyon bu olsa gerek. kiyas kabul etmemekle beraber lisadeyeken katildigimiz bir basketbol turnuvasinda elenmemizi ve benim kalamisin cimlerinde hickirarak aglamami ve kimsenin beni susturamamasini hatirliyorum. federere 2 dakikaya yakin agliyor ve kortta herkes ayakta, alkisliyor ve en etkileyicisi nadal'in da gozleri doluyor. sportmenlik dedim kendime, bu olsa gerek. ve federer "daha sonra deniyim, su anda konusamiyorum" diyerek ve aglayarak mikrofondan ayriliyor. tum kameralar federer'in aglamaktan kizarmis gozlerinde. ve nadal anons ediliyor. kupayi aliyor ve kaldiriyor mutevazice. ve en inanilmaz an bence sportmenlik adina, kupayi kaldirdiktan sonra arkasini donuyor, federer'in yanina gidiyor ve bir elinde kupa diger eliyle federer'e sariliyor. mukemmel gercekten oyle. birseyler soyluyor federer'e. geri donuyor, mikrofonu aliyor ve diyor ki: "federer sen buyuk bir teniscisin, seninle oynamak benimn icin her zaman buyuk bir sereftir. umarim 14. kupani en kisa zamanda alirsin." bu arada federer'in hickiriklari artiyor. inanilmaz bir sportmenlik ornegi. kupayi aliyorsun ama ona sevinmeyi daha sonraya erteleyip ilk icin rakibini teselli etmek oluyor. iste gercekten sampiyon olmak bu olsa gerek. yaptigi hem rakibine hem de bulundugu ulke avustralya tenis-severlerine karsi inanilmaz bir nezaket ornegi. takdir ediyorum...

Hiç yorum yok: