yasemin

şirkette bizim departmanda yasemin diye bir kız var. 1 senedir beraber çalışıyoruz, 80 doğumlu, evli 1 kızı var 3 yaşında. az evvel koltuğunun üzerinde kollarıyla öyle kaldı, hareketsiz, sadece konuşabiliyordu hareket edemiyorum diye. ağlıyordu. acili çağırdık, saolsunlar 3-4 dakikada geldiler. ve ayaklı sedyeye oturtup götürdüler hastaneye. kızın sadece gözleri ve ağzı hareket ediyordu, bir de ayakları. ve ağlıyordu sürekli, canım çok acıyor diyordu. arkamda, şirkette, plazada, otururken, 30 yaşında. nerede nasıl bulacağı belli olmuyor sağlık sorunlarının. ve onlar oldukça herşey önemsiz kalıyor yolunda, günlük stresler, uzun vadeli sıkıntılar. bunu tarihe not düşmek istedim, 40 türlü sıkıntı oluyor herbirimizin hayatında ama hep daha kötüsü mevcut, ama hepsinden fenası sağlık sonrası ölüm galiba. annemin hastalığı geldi aklıma, o zamanlarda düşündüklerimizi nasıl da unuttum 2-3 senede. sanki hiç olmamışlar gibi silmeye çalıştı hafızam ama ne zaman karşıma böyle olaylar çıksa o dakikada su yüzün çıkıyorlar denizanaları gibi. onlar hep bu denizin içindeler, bazen kıyılarımıza vuruyorlar bazen derinlerde. ama hep varlar. unutmayalım, ona göre yaşıyalım.