Hic bir zaman megaloman olmadim, oyle hissetmedim ama sanirim olaylari gozlem ve tespit etme yetengim fena degil. Daha belki 20 yasinda demistim ki, ben evlenmem evlensem bile zorda kalirsam evlenirim yani tüm arkadaşlarım evlenir ve yalnız kaldığımı görürsem evlenirim diyordum, zira evliliğin aşkla gelmesi gerektiğini inanan birisiyim ve aşk maalesef hem eternal degil hem de kolay degil.
Evlendikten sonra (oyunlarda stageleri geçtiktçe ortaya kendiliginden çıkan özellikler gibi) hem insanin kendinde hemde eşinde daha evvel farkında olmadığın göremediği ve tasavvur edemedigin hareketler, reaksiyonlar beliriyor. Tabi şartlar zorlaşıyor. Çocuk, geçinme vs vs.
Lakin hayatta yapamadığım bazı şeyler var, örneğin sinirlenmeden sert olmak, gamsız olmak, duygusuz olmak vb. gibi. Çizdiğim uzun vadeli yolda, başıma ne gelirse gelsin ne kadar kasılırsam da üzülürsem de taviz veremiyorum, ama şunu anladım ki çok yoruluyorum. Artık iyi uyuyamıyorum, olmayan şekilde başım ağrıyor, hafızam zayıflıyor, olaylara hakim olamıyorum.
Evlenecek olan erkeklere , evlilikte mutlu olmaları için şunu söylemem lazım,
1.Aşk ve evlilikten beklentilerinizi yüksek tutmayın
2.Çok fazla hassas olmayın, fazla kafayı takmayın ama eşinize takıyormuş gibi yapın
3.İşin en başından kendine özel vakit ayıracağınızı mutlaka belirtin. 2 bilemediniz 3 haftada bir mutlaka bayansız ortamlarda sosyal paylaşım yapın.
4.Evlilik konusunda aciz olan ve muhtaç olan bayanlar, bunu hiç unutmayın.
5.Aşırı liberal şekilde, evde herşeye yardım ederim, hayat müşterek zırvalarına boyun egmeyin.
Rahat olun, ev dağınıksa bu sizi üzmez, bayanlar takılır.
6.Kendinizi ezdirmeyin, emrivaki yapılmasına hiç izin vermeyin, yanlış olduğunu düşündüğünüz şeyler için en başında tavrınızı izah edin.
Evlenen erkeklere sorsalar evlendikten 4-5 sene sonra, heralde neredeyse hepsi tekrar düşünürüm der, ama hiç birimiz evlenmekten geri kalmıyorz.
Lafın başına dönersek yıllar önce söylediğim doğru imiş, evlendim gene yalnızım sayılır. işimde yalnız, evimde yalnız, dışarıda yalnız. kısaca zorda kalsam da evlenmem demem lazımmış.
Evlendikten sonra (oyunlarda stageleri geçtiktçe ortaya kendiliginden çıkan özellikler gibi) hem insanin kendinde hemde eşinde daha evvel farkında olmadığın göremediği ve tasavvur edemedigin hareketler, reaksiyonlar beliriyor. Tabi şartlar zorlaşıyor. Çocuk, geçinme vs vs.
Lakin hayatta yapamadığım bazı şeyler var, örneğin sinirlenmeden sert olmak, gamsız olmak, duygusuz olmak vb. gibi. Çizdiğim uzun vadeli yolda, başıma ne gelirse gelsin ne kadar kasılırsam da üzülürsem de taviz veremiyorum, ama şunu anladım ki çok yoruluyorum. Artık iyi uyuyamıyorum, olmayan şekilde başım ağrıyor, hafızam zayıflıyor, olaylara hakim olamıyorum.
Evlenecek olan erkeklere , evlilikte mutlu olmaları için şunu söylemem lazım,
1.Aşk ve evlilikten beklentilerinizi yüksek tutmayın
2.Çok fazla hassas olmayın, fazla kafayı takmayın ama eşinize takıyormuş gibi yapın
3.İşin en başından kendine özel vakit ayıracağınızı mutlaka belirtin. 2 bilemediniz 3 haftada bir mutlaka bayansız ortamlarda sosyal paylaşım yapın.
4.Evlilik konusunda aciz olan ve muhtaç olan bayanlar, bunu hiç unutmayın.
5.Aşırı liberal şekilde, evde herşeye yardım ederim, hayat müşterek zırvalarına boyun egmeyin.
Rahat olun, ev dağınıksa bu sizi üzmez, bayanlar takılır.
6.Kendinizi ezdirmeyin, emrivaki yapılmasına hiç izin vermeyin, yanlış olduğunu düşündüğünüz şeyler için en başında tavrınızı izah edin.
Evlenen erkeklere sorsalar evlendikten 4-5 sene sonra, heralde neredeyse hepsi tekrar düşünürüm der, ama hiç birimiz evlenmekten geri kalmıyorz.
Lafın başına dönersek yıllar önce söylediğim doğru imiş, evlendim gene yalnızım sayılır. işimde yalnız, evimde yalnız, dışarıda yalnız. kısaca zorda kalsam da evlenmem demem lazımmış.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder