nedir?

hayat bu kadar zor mu olmalı anlamıyorum valla.

ama çok şey öğreitoyr. keşke günlük falan tutabilsem,

günlük düşünce, analiz ve çıkarımlarımı yazsam. kitap olur

ama diğer yandan çok yara bırakır, kızgınlık, selzeniş,

hayalkırıklıklarını yazmak, bunları daha da derinlesitirir belki de.

sen 8-10 sene hayal et, son derece intizamli sekilde caba

sarfet, her anını dakkasını dusun kurgula, çabala,sonuç???

ne yaparsan yap, demekki degisitiroyrum, gelistiriyorum demeyeceksin,

olmuyor.

annem derki birisini egiteceksen, dedesinden baslayacaksın diye, valla

dogru.

belki o yuzden ailelerle evlenme teklif etmeden tanısmak daha dogru.

biz evlenme teklif ettikten sonra tanışıyoruz, zaten binmissin bir alamete,

artik cok gec.

dusunmekten korkar oldum, ilerisini ongormeye calismak korkutup yoruyor,

diger yandan cok iyi niyetli olamaya calismak da lan salak mısın olm dedirtiyor?

eger bir erkek gururlu, adaletli, terbiyeli ve namuslu ise ve kavga etmekten

hoslanmıyorsa, sanırım evlenmemesi daha iyi.

gururlu isen yiyecegin lafları kaldıramazsın, adaletli isen sana yapılanlar

iyice canını acitir, terbiyeli isen cvp veremezsen yedigin laflar gibi,

namuslu isen de gidip bu ceraati akıtamazsın.

bir ruya gordum, birisi beni bir otele goturuyor, ya diyor sana super bir hatun

ayarladım, dusunme kasma, ruya gibi bir gece gecirecen, flort edecen,

keyif alacan, yemek yiyecen, soyacan, hediye alacan verecen, gulecen

egleencen.... beni otede gezdiriyor, hatuna bir mücevher aldırıyor,

sonra ruyadan kalıyorum ama akılda kalıyor, sonra bachelor partyı dusunuyom,

o 20 dakika yı, buna insan bağlanabilir. iyi mi ktou mu bilemem.

evlenmeden derdim ki ben hic aldatmam, hic esime vurmam falan.

ilk once erkeklerin neden eslerini dovdugunu anladım. hepsi için değil

ama bir kısmını. ve artık neden aldattığını da artık anladım.

inanilmaz emek, evlenmişsin aslında seviyorsun, cocuk var,

nasıl bozarsın ama gonul kusunu ucurman lazım, az biraz ferahlık,

hayat heyecanı, motivasyon, vs vs.

ne yapacan ki? nedir? nasıl olacak? olacak mı?

bugun en guzeli belki de evlenmemek miydi, en azından benim için.

kaldı ki hale olamasaydı, hiç evlenmezdim.

yuce rabbime hep dedim ki,

ya bilinçli olarak imseye zarar vermemişimdir, sütten çıkmış ak kaşık

mıyım, nooo. ama açık gridir heralde. kimseden ah almamışımdır diye dusunurum.

hep calistim, iyi olmaya calistim, iyi niyetliydim, hep adaletli oldugumu dusundum,

vicdanımı zorlayacak hareketlere girmedim, sen bana dogru yola goturursun dedim,

cok dusunup hep kararlar verdim, rabbim bana yardım ediyorsun biliyorum dedim.

simdi de dogru yolda oldugumu dusunmek istiyorum, yalvarıyorum, korkuyorum

yoruluyorum.

bu yastan sonra gene içkiye mi baslayacam ne?

allah sonumu(zu) hayretsin.

saglicakla kal.